Het dagelijks leven langs de oostkust
Door: Paola van Bergen
Blijf op de hoogte en volg Paola
13 September 2014 | Madagascar, Mananjary
Dat is hallo in Malagassy.
Mijn vorige verslag ging over de westkust. De afgelopen week heb ik het land doorkruist naar het oosten.
Na twee dagen wachten (helaas geen zwembad weer :( ) heb ik de Shoestring groep ontmoet. Allemaal ervaren reizigers met een gemiddelde leeftijd van 42 jaar. Dat is dus prima. De kamer deel ik met Carolyn uit de UK en onze gids de komende tijd is Olivier uit Madagaskar.
De eerste taak is geld wisselen, want pinnen is hier niet vanzelfsprekend en vaak helemaal niet mogelijk. Met 1,4 miljoen Ariary ga ik proberen de komende weken rond te komen. Omgerekend is dat € 470.
De bus rijdt ons door de groene hooglanden. We rijden op de grootste snelweg van het land. Die is vergelijkbaar met de gemiddelde dijkweg die bij ons langs de rivieren loopt. Vrachtwagens met pech worden op de rijbaan gerepareerd. Ik zit achter de chauffeur (handig met het oog op reisziekte) en zie dat de teller maximaal op 60 km. komt. Reizen kost hier dus wel wat tijd, maar de weg is op enkele gaten en kuilen na best oké. Het valt mij zeker niet tegen.
Onderweg naar de oostkust is er veel te zien en Olivier geeft prima informatie. Er zijn veel rijstvelden waar echter geen rijst meer op wordt verbouwd, maar waarvan de klei wordt gebruikt om bakstenen te bakken. Daar verdient de boer meer aan. In de hooglanden heeft regenwoud plaats moeten maken voor landbouw en eucalyptusbomen. Die groeien snel en zijn bruikbaar om van het hout planken en houtskool te maken. Gas en licht zijn erg duur in dit land en daarom kom je overal houtskool tegen. Het beschadigt de natuur enorm, maar de inwoners kunnen niet zonder. En zie je water, dan zie je mensen die zichzelf wassen of hun kleding. De kleding leggen ze op de grond om te drogen. Best wel apart zeg maar. Het landschap is tijdens de gehele rit van 200 km. prachtig om naar te kijken!
Na een eerste kennismaking met de dieren in dierenreservaat Réserve Peyrieras bezoeken we de volgende dag ons eerste nationale park Analamazaotra (voorheen Perinet). Lokale gids Nestor maakt tijdens onze wandeling van zes uur de meest geweldige geluiden om halfapen op te sporen. Kris kras gaan we door het werkelijk PRACHTIG dichtbegroeide regenwoud en zien we bruine lemuren, sifaka's en ...... indri indri. Die laatste zijn de voornaamste reden om Mantadia te bezoeken, want ze leven uitsluitend hier. Het zijn de grootste lemuren (70 tot 100 cm.) en maken een heel hard walvisgeluid dat over 3 kilometer afstand te horen is om hun territorium af te bakenen. Een prachtige dag en het THB biertje na afloop met de groep is ook geen straf.
De volgende dag is een busdag. We gaan een andere provincie in met een andere stam en dat betekent een ander landschap en een anders soort mensen. De Aziatisch aandoende hooglanden maken plaats voor meer Afrikaanse invloeden. In dit gebied is er veel bananenteelt. In schuurtjes langs de weg worden de trossen verzameld, dus ik snap nu hoe er vogelspinnen in kunnen zitten.
Onderweg lopen we door dorpen waar de mensen hun dagelijks leven leiden. Veel marktkramen met fruit waar vrouwen werken en de mannen doen het zware werk op het land. Met primitieve houten karretjes maken ze het sjouwen op straat iets lichter.
Over primitief gesproken ...... daar hebben onze slaap accommodaties ook wel iets van weg. Er is altijd wel iets dat er niet is of niet werkt: zoals licht, water uit de kraan of met een beetje mazzel warme douche. Alle drie tegelijk is tot nu toe nauwelijks voorgekomen. Wel zij alle lakens tot nu toe schoon. Dat is voor mij boven verwachting!
Aan de oostkust laten we onze grote bagage in de bus en stappen we over op een boot voor een vaartocht van twee dagen over Canales des Panangales. Dit kanaal heeft Frankrijk aan het einde van de 19e eeuw door Chinese gevangen laten graven als handelsroute voor kruiden, waardoor de boot niet over de ruwe Indische Oceaan hoefde te varen. Wij varen in twee dagen 230 van de 700 km. met een overnachting in een dorp halverwege.
De vaartocht gaat door het gebied van de mensen die leven van de rivier. Aan de oevers groeien reizigerspalmen met bladeren en de vorm van een waaier waar ze hun huisjes van bouwen. Langs de oevers wordt rijst verbouwd en op het water zie je overal kano's met vissers of de oogst van de dag. De fotofanaten komen vandaag volledig aan hun trekken. En daarin ben ik niet de enige. Met vier meiden zitten we voor op de boot volledig gelukkig te zijn. En al helemaal als we ijsvogels spotten.
Vanaf de kant komen hele families ons toezwaaien en kinderen hebben de grootste lol om naar ons te roepen. Het lijkt of we DE attractie van de week zijn. Het bezoek aan twee dorpen is heel oprecht en gelukkig zonder ook maar enige toeristische opsmuk. Zoooo ontzettend basic waar de mensen leven van wat de natuur hen biedt. Maar het ziet er allemaal heel netjes uit. Hilarisch is het moment als iemand uit de groep snoepjes wil uitdelen, waarna de kinderen zich volledig op de hele zak storten en er een soort massale judo partij plaatsvindt. Echt lachen, maar de volgende keer moeten we dat anders aanpakken om iedereen een snoepje te kunnen geven.
Onze overnachting is deze keer ook basic. Niks werkt, hard bed en vies eten. Het eten wordt ruw onderbroken door luid geschreeuw. Het personeel begint te rennen en bij de aanlegsteiger zien we paniek. Dus wij rennen er naar toe en wat blijkt ..... de keuken van onze boot staat in brand!! Adrenaline giert als een dolle en vol ongeloof kijken we toe hoe de vlammen en chaos groter worden. We helpen met zand en water scheppen en net als we denken dat de boot niet te redden zal zijn, dooft het vuur. Pffffff. Wat een opluchting dat de brand is 'beperkt' tot de keuken aan de achterkant op de boot. De bootmensen gaan heel de nacht werken om de schade te herstellen en dan kijken we morgen verder. Dit is wel weer een echte Shoestring ervaring die ik nooit zal vergeten (en ik had er al een aantal van Zuidelijk Afrika).
De volgende ochtend vroeg is er groepsberaad over het vervolg van de reis. De schade lijkt me te vallen. We varen een paar uur met onze boot door om vervolgens over te stappen op de boot van de man van onze kokkin. Dat pakt niet verkeerd uit, want onze nieuwe boot heeft voor acht personen een bovendek met ligstoelen!! Wow!! Voorwaarde is wel dat we het gewicht goed verdelen, want echt stabiel is de nieuwe boot niet.
Het is wederom een heerlijke dag met 27 graden, veel zwaaien en deze keer snoepjes en pennen uitdelen aan kinderen en volwassen die in een rij moeten staan. Als ze in het dorp horen dat er iets uitgedeeld wordt, komen ze eens overal vandaan.
Veel mensen dragen t-shirts met kandidaten voor de regering. Bij de verkiezingen (één keer per vijf jaar) delen de kandidaten rijst, t-shirts en 5.000 ariary uit (€ 1,60) om stemmen te kopen. En in een land met 46% analfabeten werkt dat kennelijk ook nog. Corruptie is in Madagskar heel normaal. Op zich is het land rijk aan grondstoffen, maar die zijn inmiddels in handen van China, Zuid-Afrika of Europese landen. Daar zijn de hoge meneren vast niet slechter van geworden, maar het land is er verre van mee geholpen. Een trieste situatie dus.
De boottocht eindigt in Mananjary. De groep heeft besloten dat ik de bedank speech in het Frans mag doen, omdat verder niemand Frans spreekt. Daar ben ik lekker mee, want vanaf nu vertaal ik menukaarten, geef de bestellingen door en heb vanochtend zelfs aan het keukenpersoneel voorgedaan hoe je roerei maakt. Na afloop maar ff een tippie vragen bij Shoestring ;).
Mananjary is weer een andere stam in dit land. In dit deel zie je veel loop riskja's, de pousse-pousse. Ik ben echt verrast over de veelzijdigheid van dit land. Geen dag is hetzelfde en elke keer is er weer iets nieuws te ontdekken. Vandaag bezoeken we een vanille fabriek en verder is een ieder vrij om te doen wat hij wil. Ik ga struinen door het dorp. De bevolking is super aardig, zeggen allemaal bonjour en zijn nauwelijks opdringerig. Sommige kijken meer naar jou dan jij naar hen en met name ouderen vragen om op de foto te mogen en omhelzen jij bijna als ze de foto zien. Zooooo leuk om je tussen de lokale bevolking te mengen!
Dat brengt met aan het einde van dit verslag. Heb net echt heerlijk gegeten bij een getipt restaurant op de Tripadvisor. Zonder de groep, zodat ik dit verslag kon schrijven. De groep bijna allemaal uit Zuid-Holland) en is nog steeds superleuk, maar mijn kamergenote is beetje type aandachtorgel. Dan heeft ze aan mij dus een goeie .... haha. You know me :) !
Tot zover. Tot de volgende keer.
A tout a l'heure!!
Paola
-
13 September 2014 - 19:51
Ilona:
Lieve Paool!
Wat heb je toch weer mooie verhalen geschreven. Zoals altijd ervan genoten, maar met minder herkenning, want ik ben geen Afrika ganger. Zit nu in Ibiza waar het bloed heet is en het internet ook niet altijd denderend werkt. Daarna ben ik off naar Parijs. In oktober USA en China, dus ik ben ook redelijk onderweg.
Geniet ze en misschien spreken we elkaar nog net tussen onze reizen!! Liefs liefs, Ilona -
14 September 2014 - 14:06
Corrie:
Hoi Paola,
Bedankt voor je mooie reis verhaal, ik geniet ervan
nog een fijne reis.
Groeten Corrie -
14 September 2014 - 15:11
Marlies:
Salama!
Mooi verslag weer! Wat een indrukken en belevenissen...
Groetjes, Marlies -
17 September 2014 - 10:54
Nicole:
Hoihoi! Wij zijn weer terug uit Sicilië. Erg leuke vakantie gehad. Eiland rondgereden. Veel gezien en gedaan met temp van boven de 30 graden. Leuk je verhalen te lezen. Had al wat foto's op Facebook voorbij zien komen. Weer een avontuurlijk en interessante reis! En met Shoestring never a dull moment, haha! Geniet nog van de rest van je vakantie! Liefs, Nicole -
19 September 2014 - 19:29
Wil Blom:
Hoi Paola
Bedankt voor je mooie verslag,ik geniet er van.
wens je nog een fijne reis.
liefs wil -
19 September 2014 - 21:01
Ingrid:
heerlijk verhaal weer Paola, genieten!! xxx -
05 Oktober 2014 - 13:24
Paola:
Wat leuk om te lezen dat jullie enthousiast meelezen en een beetje met me meereizen.
Ik heb er zelf ook ontzettend veel lol in.
Kleine moeite, groot plezier :).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley