Aan het einde van de wereld
Door: Paola van Bergen
Blijf op de hoogte en volg Paola
22 November 2012 | Argentinië, Ushuaia
Hallo allemaal,
Mijn verblijf in Ushaia zit er bijna op.
In het vliegtuig hier naar toe heb ik de Lonely Planet volledig uitgeplozen over wat te doen hier. Wat is het toch een onmisbaar boek als je rondtrekt!
In eerste instantie dacht ik dat zes dagen hier verblijven aan de lange kant zou zijn, maar er is hier genoeg te doen.
Ik ben nu in Tierra del Fuego. Ik dacht dat de naam te maken had met vulkanen die hier zijn, maar dat is niet zo. De oorspronkelijke Indianen die hier woonden (Yamana) maakten vuren langs de kust als er gevaar dreigde. De ontdekkingsreizigers zagen deze vuren en noemden het daarom Vuurland = Tierra del Fuego.
De eerste dag wilde ik met de bus naar een ranch gaan, maar dat was niet mogeiljk. De enige optie was met een boot en aangezien ik straks al lang op een boot ga zitten, kies ik voor plan B. Een wandeling naar de gletsjer Martial. Dat blijkt een forse wandeling. Eenmaal boven denk ik met een stoeltjeslift omhoog te kunnen, maar daarvoor is het nog te vroeg in het seizoen. Dus hoppakee ...... nog even een uur extra omhoog klimmen. Onderweg wel mooie vergezichten over de baai van Ushaia. Elk klimaat heeft een andere flora; dat merk je hier goed, want ik kom aparte bloemen tegen. Op de terugweg kan ik meerijden met een Braziliaans echtpaar, dus dat is mooi meegenomen.
De volgende dag heb ik een 4 x 4 tour geboekt. Met drie jeeps gaan we het binnenland van Tierra del Fuego in. De eerste stop is bij een turba. Die zie je ontzettend veel hier; het is een mosvlakte met mooie herfstkleuren. De rit gaat langs een aantal meren. We hobbelen over onverharde wegen door het bos, gaan af en toe erg scheef alsof je om gaat rollen en een paar keer ook diep door een rivier. Heel erg leuk, waarbij ik het ook heb getroffen met aardige medepassagiers uit Brazilie. Op sommige plekken is het bos aangetast door bevers die de bomen kaal hebben gevreten en die enorme beverdammen bouwen. Onvoorstelbaar zo groot! De lunch is een originele Argentijnse bbq met ENORM veel vlees. Echt niet normaal. Het uitzicht is prachtig over Lago Fagnano met in de verte besneeuwde bergtoppen. Ik ben de enige Europeaan, dus de voertaal is vandaag wederom Spaans. Verstaan lukt me redeiljk; terugpraten valt niet helemaal mee. Ik heb vaak te lange tijd nodig om te vertalen, voordat ik snel kan reageren :). Na de lunch gaan we kanoen op Lago Escondido. Daarna is er een relletje in de groep. Kennelijk had iemand teveel wijn gedronken bij de lunch en de leiding vond het niet verantwoord dat deze man in een kano ging. Dat bleek hij uiteindelijk wel gedaan te hebben, waarbij hij was omgeslagen. Hele toestand en een zeer boze (aangeschoten) meneer. Uiteindelijk moesten vier gidsen hem kalmeren en werd hij 'verbannen' in onze jeep. Daar heeft hij zich de rest van de rit koest gehouden. Toch wel weer een sappig verhaal om mee te maken. Haha. Al met al was dit een topdag!! Leuk avontuur en gezelschap en prachtig weer. Que rico!!
Op zondag heb ik mezelf een rustdag beloofd. Dat heb je af en toe nodig om alle indrukken te kunnen verwerken. Met rustdag bedoel ik dan eigenlijk niet op pad met een bus of zo. Meer een regel- en chilldag. In het hostel is het goed toeven op de zolder. Jaren '80 muziek, luie hangbanken, lekkere boekie lezen en Ruzzle spelen met Caro en Marlies (hoezo verslaafd :)))))). In het hostel valt genoeg te kletsen met iedereen. Mensen komen uit alle hoeken van de wereld en hebben allemaal wel een verhaal.
's Middags ga ik naar het monument van de Falkland oorlog. Ushaia wordt gezien als de hoofdstad van de Falkland eilanden, dus de oorlog uit de jaren '80 speelt hiereen belangrijke rol. Het zijn indrukwekkende uitvergrote foto's van beelden uit de oorlog die gewoon op straat tentoongesteld zijn. Daarna ga ik naar de oude gevangenis die is omgebouwd tot museum van van alles. Dus weer een cultureel moment tijdens mijn reis om iets te leren van de Yamana, de scheepvaart (enorm veel schepen zijn vergaan in deze streek), de Nederlandse bijdrage aan Cape Horn (kom ik zomaar foto's van Hoorn tegen in het museum) en een inleiding over Antarctica.
Al met al is de zogenaamde rustdag toch wel een leuke en nuttige dag geworden.
De volgende drie dagen ga ik het Nationaal Park in. Gerdien noemt dit het mosjespark. De bedoeling is om te gaan kamperen en heel veel te wandelen. Het busje zet mij af op een startpunt van de kustroute en mijn rugzak wordt naar camping La Roca gebracht.
Bij het startpunt is een 'postkantoor'. De man in het postkantoortje vraagt waar ik vandaan kom. Als hij hoort dat ik uit Ollanda kom gaat hij helemaal enthousiast buigen en praten over Maxima. Echt zoooo lachen. Ik verstuur een kaart naar huis en in mijn paspoort wordt een half schilderij gemaakt; inclusief sticker, Argentijnse vlag en stempels. En voor dit alles hoef ik niets te betalen, want ik kom uit het land van Maxima ...... Een grappige onverwachte start van mijn verblijf in het park.
De wandeling langs het Beagle kanaal is prachtig. Ik tref het ook wel heel erg met het zonnige weer. De wind kan af en toe kou zijn, dus het is jas open, jas dicht, cappuchon op, cappuchon af. Wel continue met zonnebril op, want het licht is erg fel en er zit veel stof in de lucht.
Tijdens de wandeling lijkt het wel of ik alleen op de wereld ben. Echt geweldig! Zoveel rust met alleen het geluid van water en vogels. Er is een richttijd voor de wandeling (3 uur), maar ik doe er 5 uur over. Genieten van al het moois en natuurlijk veel te veel tijd nemen om foto's te maken. Ik ga behoorlijk los op bloemen en vogels en moet zeggen ......... ben inmiddels best blij met de Lumix. Er zit een 600mm lens op, dus ik hoef nu niet te wisselen tussen lens en telelens. Dat heeft wel zijn voordelen :).
Eenmaal op de 'camping' aangekomen, vroegen ze zich al af waar ik bleef. Haha. Nou jaaaa ...... camping. Ik kan slapen in een refugio. Dat is een soort hut / slaapzaal. Niet veel mensen hebben kennelijk dit rare idee, want ik ben echt de enige. De hut wordt verwarmd met een houtkachel, dus ik zit 's avonds fikkie te stoken om de hut warm te houden. Echt knus. Lekker met mijn rode Argentijnse wijntje en een boek bij het houtvuur. Redelijk primitief, maar erg leuk! En ik vind het na vier dagen in een dorm (gedeelde slaapzaal) heerlijk om even alleen te zijn.
De andere dagen wandel ik in het gebied rond Bahia Lapataia. Het weer is inmiddels minder mooi met af en toe motregen, hagel en beetje sneeuw. Er zijn allerlei wandelingen uitgezet langs turba's en meren (Lago Verde en Lago Negro). Wat een genot om dit op eigen gelegenheid te verkennen. Met georganiseerde tours word je afgezet op de standaard uitkijkpunten, maar het is zoveel leuker om weg te gaan van de gebaande paden en andere mooie(re) plekken tegen te komen op zoek naar bijzondere bloemen en dieren. De route eindigt aan het eind van de wereld (= Fin del Mundo). Dit is het einde van de Nationale Route N3 en het einde van de PanAmericana die in Alaska begint en over het gehele Amerikaanse continent loopt.
El Fin del Mundo is voor nu het einde van mijn verblijf in Ushaia. Op woensdag verlaat ik het Nationaal Park en meld ik mij in het hotel dat is inbegrepen bij de Antarctica cruise. Het inchecken ging niet helemaal vanzelf, want ik was niet bekend bij het hotel. Na een eerste schrik, werd alles toch keurig geregeld. Ik stond wel op de passagierslijst van de boot, maar om een of andere reden niet op de lijst voor het hotel. Wat een overgang!!!! Van een omgeving zonder douche, zonder electra, zonder telefoonbereik naar de luxe van een cruise hotel met alle voorzieningen erop en eraan. Zelfs een kamer helemaal voor mezelf. Eerst heerlijk gebadderd en alle accu's van fototoestellen en telefoon opgeladen om klaar te zijn voor DE REIS!
's Avonds hebben we, terwijl het buiten sneeuwt!!, een eerste briefing. Mensen komen grotendeels uit Australie en Amerika, maar ook uit Japan, Roemenie, Maleisie etc. etc. Het lijkt er op dat ik de enige Nederlander ben, maar dat weet ik niet zeker.
Op donderdagochted (22 november) is het genieten van een uitgebreid ontbijt. Na 10 dagen brood met jam en crackers met smeerkaas, is het prettig om ook te kunnen kiezen uit fruit, yoghurt en eieren met spek. De tegenstelling tussen primitief en luxe is heerlijk om te ervaren.
Nu nog een paar uurtjes in de relaxmodus in het hotel. Om 15:00 uur (bij jullie 19:00 uur) gaan we richting de boot. Dan ben ik op weg naar Antarctica en waarschijnlijk 11 dagen niet of moeilijk bereikbaar.
Duim maar voor me dat Drake Passage lief voor me zal zijn en dat zeeziekte geen spelbreker zal zijn van al het moois dat komen gaat in het continent van sneeuw, ijs, pinguins en walvissen ........................
Tot begin december!!!
Mijn verblijf in Ushaia zit er bijna op.
In het vliegtuig hier naar toe heb ik de Lonely Planet volledig uitgeplozen over wat te doen hier. Wat is het toch een onmisbaar boek als je rondtrekt!
In eerste instantie dacht ik dat zes dagen hier verblijven aan de lange kant zou zijn, maar er is hier genoeg te doen.
Ik ben nu in Tierra del Fuego. Ik dacht dat de naam te maken had met vulkanen die hier zijn, maar dat is niet zo. De oorspronkelijke Indianen die hier woonden (Yamana) maakten vuren langs de kust als er gevaar dreigde. De ontdekkingsreizigers zagen deze vuren en noemden het daarom Vuurland = Tierra del Fuego.
De eerste dag wilde ik met de bus naar een ranch gaan, maar dat was niet mogeiljk. De enige optie was met een boot en aangezien ik straks al lang op een boot ga zitten, kies ik voor plan B. Een wandeling naar de gletsjer Martial. Dat blijkt een forse wandeling. Eenmaal boven denk ik met een stoeltjeslift omhoog te kunnen, maar daarvoor is het nog te vroeg in het seizoen. Dus hoppakee ...... nog even een uur extra omhoog klimmen. Onderweg wel mooie vergezichten over de baai van Ushaia. Elk klimaat heeft een andere flora; dat merk je hier goed, want ik kom aparte bloemen tegen. Op de terugweg kan ik meerijden met een Braziliaans echtpaar, dus dat is mooi meegenomen.
De volgende dag heb ik een 4 x 4 tour geboekt. Met drie jeeps gaan we het binnenland van Tierra del Fuego in. De eerste stop is bij een turba. Die zie je ontzettend veel hier; het is een mosvlakte met mooie herfstkleuren. De rit gaat langs een aantal meren. We hobbelen over onverharde wegen door het bos, gaan af en toe erg scheef alsof je om gaat rollen en een paar keer ook diep door een rivier. Heel erg leuk, waarbij ik het ook heb getroffen met aardige medepassagiers uit Brazilie. Op sommige plekken is het bos aangetast door bevers die de bomen kaal hebben gevreten en die enorme beverdammen bouwen. Onvoorstelbaar zo groot! De lunch is een originele Argentijnse bbq met ENORM veel vlees. Echt niet normaal. Het uitzicht is prachtig over Lago Fagnano met in de verte besneeuwde bergtoppen. Ik ben de enige Europeaan, dus de voertaal is vandaag wederom Spaans. Verstaan lukt me redeiljk; terugpraten valt niet helemaal mee. Ik heb vaak te lange tijd nodig om te vertalen, voordat ik snel kan reageren :). Na de lunch gaan we kanoen op Lago Escondido. Daarna is er een relletje in de groep. Kennelijk had iemand teveel wijn gedronken bij de lunch en de leiding vond het niet verantwoord dat deze man in een kano ging. Dat bleek hij uiteindelijk wel gedaan te hebben, waarbij hij was omgeslagen. Hele toestand en een zeer boze (aangeschoten) meneer. Uiteindelijk moesten vier gidsen hem kalmeren en werd hij 'verbannen' in onze jeep. Daar heeft hij zich de rest van de rit koest gehouden. Toch wel weer een sappig verhaal om mee te maken. Haha. Al met al was dit een topdag!! Leuk avontuur en gezelschap en prachtig weer. Que rico!!
Op zondag heb ik mezelf een rustdag beloofd. Dat heb je af en toe nodig om alle indrukken te kunnen verwerken. Met rustdag bedoel ik dan eigenlijk niet op pad met een bus of zo. Meer een regel- en chilldag. In het hostel is het goed toeven op de zolder. Jaren '80 muziek, luie hangbanken, lekkere boekie lezen en Ruzzle spelen met Caro en Marlies (hoezo verslaafd :)))))). In het hostel valt genoeg te kletsen met iedereen. Mensen komen uit alle hoeken van de wereld en hebben allemaal wel een verhaal.
's Middags ga ik naar het monument van de Falkland oorlog. Ushaia wordt gezien als de hoofdstad van de Falkland eilanden, dus de oorlog uit de jaren '80 speelt hiereen belangrijke rol. Het zijn indrukwekkende uitvergrote foto's van beelden uit de oorlog die gewoon op straat tentoongesteld zijn. Daarna ga ik naar de oude gevangenis die is omgebouwd tot museum van van alles. Dus weer een cultureel moment tijdens mijn reis om iets te leren van de Yamana, de scheepvaart (enorm veel schepen zijn vergaan in deze streek), de Nederlandse bijdrage aan Cape Horn (kom ik zomaar foto's van Hoorn tegen in het museum) en een inleiding over Antarctica.
Al met al is de zogenaamde rustdag toch wel een leuke en nuttige dag geworden.
De volgende drie dagen ga ik het Nationaal Park in. Gerdien noemt dit het mosjespark. De bedoeling is om te gaan kamperen en heel veel te wandelen. Het busje zet mij af op een startpunt van de kustroute en mijn rugzak wordt naar camping La Roca gebracht.
Bij het startpunt is een 'postkantoor'. De man in het postkantoortje vraagt waar ik vandaan kom. Als hij hoort dat ik uit Ollanda kom gaat hij helemaal enthousiast buigen en praten over Maxima. Echt zoooo lachen. Ik verstuur een kaart naar huis en in mijn paspoort wordt een half schilderij gemaakt; inclusief sticker, Argentijnse vlag en stempels. En voor dit alles hoef ik niets te betalen, want ik kom uit het land van Maxima ...... Een grappige onverwachte start van mijn verblijf in het park.
De wandeling langs het Beagle kanaal is prachtig. Ik tref het ook wel heel erg met het zonnige weer. De wind kan af en toe kou zijn, dus het is jas open, jas dicht, cappuchon op, cappuchon af. Wel continue met zonnebril op, want het licht is erg fel en er zit veel stof in de lucht.
Tijdens de wandeling lijkt het wel of ik alleen op de wereld ben. Echt geweldig! Zoveel rust met alleen het geluid van water en vogels. Er is een richttijd voor de wandeling (3 uur), maar ik doe er 5 uur over. Genieten van al het moois en natuurlijk veel te veel tijd nemen om foto's te maken. Ik ga behoorlijk los op bloemen en vogels en moet zeggen ......... ben inmiddels best blij met de Lumix. Er zit een 600mm lens op, dus ik hoef nu niet te wisselen tussen lens en telelens. Dat heeft wel zijn voordelen :).
Eenmaal op de 'camping' aangekomen, vroegen ze zich al af waar ik bleef. Haha. Nou jaaaa ...... camping. Ik kan slapen in een refugio. Dat is een soort hut / slaapzaal. Niet veel mensen hebben kennelijk dit rare idee, want ik ben echt de enige. De hut wordt verwarmd met een houtkachel, dus ik zit 's avonds fikkie te stoken om de hut warm te houden. Echt knus. Lekker met mijn rode Argentijnse wijntje en een boek bij het houtvuur. Redelijk primitief, maar erg leuk! En ik vind het na vier dagen in een dorm (gedeelde slaapzaal) heerlijk om even alleen te zijn.
De andere dagen wandel ik in het gebied rond Bahia Lapataia. Het weer is inmiddels minder mooi met af en toe motregen, hagel en beetje sneeuw. Er zijn allerlei wandelingen uitgezet langs turba's en meren (Lago Verde en Lago Negro). Wat een genot om dit op eigen gelegenheid te verkennen. Met georganiseerde tours word je afgezet op de standaard uitkijkpunten, maar het is zoveel leuker om weg te gaan van de gebaande paden en andere mooie(re) plekken tegen te komen op zoek naar bijzondere bloemen en dieren. De route eindigt aan het eind van de wereld (= Fin del Mundo). Dit is het einde van de Nationale Route N3 en het einde van de PanAmericana die in Alaska begint en over het gehele Amerikaanse continent loopt.
El Fin del Mundo is voor nu het einde van mijn verblijf in Ushaia. Op woensdag verlaat ik het Nationaal Park en meld ik mij in het hotel dat is inbegrepen bij de Antarctica cruise. Het inchecken ging niet helemaal vanzelf, want ik was niet bekend bij het hotel. Na een eerste schrik, werd alles toch keurig geregeld. Ik stond wel op de passagierslijst van de boot, maar om een of andere reden niet op de lijst voor het hotel. Wat een overgang!!!! Van een omgeving zonder douche, zonder electra, zonder telefoonbereik naar de luxe van een cruise hotel met alle voorzieningen erop en eraan. Zelfs een kamer helemaal voor mezelf. Eerst heerlijk gebadderd en alle accu's van fototoestellen en telefoon opgeladen om klaar te zijn voor DE REIS!
's Avonds hebben we, terwijl het buiten sneeuwt!!, een eerste briefing. Mensen komen grotendeels uit Australie en Amerika, maar ook uit Japan, Roemenie, Maleisie etc. etc. Het lijkt er op dat ik de enige Nederlander ben, maar dat weet ik niet zeker.
Op donderdagochted (22 november) is het genieten van een uitgebreid ontbijt. Na 10 dagen brood met jam en crackers met smeerkaas, is het prettig om ook te kunnen kiezen uit fruit, yoghurt en eieren met spek. De tegenstelling tussen primitief en luxe is heerlijk om te ervaren.
Nu nog een paar uurtjes in de relaxmodus in het hotel. Om 15:00 uur (bij jullie 19:00 uur) gaan we richting de boot. Dan ben ik op weg naar Antarctica en waarschijnlijk 11 dagen niet of moeilijk bereikbaar.
Duim maar voor me dat Drake Passage lief voor me zal zijn en dat zeeziekte geen spelbreker zal zijn van al het moois dat komen gaat in het continent van sneeuw, ijs, pinguins en walvissen ........................
Tot begin december!!!
-
22 November 2012 - 16:44
Menno:
Wat ontzettend leuk om dit allemaal te lezen, Paola en zo leer ik ook nog wat ;-)
Veel succes onderweg naar Antartica en vergeet je witbalans niet in te stellen op sneeuw en ijs om de juiste kleuren te vangen hè? Tip: Goed en regelmatig eten is het beste tegen zeeziekte. -
22 November 2012 - 16:53
Johanneke:
WOW! Wat klinkt het allemaal gaaf! Ik ben nu officieel jaloers!
Veel plezier in Antartica!
X -
22 November 2012 - 16:58
Paola Van Bergen:
Hey thankx Menno!!!
De iso gaat in ieder geval terug naar 100 en goede tip van de witbalans!!! (ff instructieboek raadplegen. Haha).
Als het goed is krijgen we aan boord ook nog een fotocursus / foto instructie.
Ik heb in ieder geval crackers bij me om de maag gevuld te hebben.
En verder is het eten geloof ik ontzettend goed berzorgd aan boord, dus ik zal proberen de maag goed gevuld te houden. -
22 November 2012 - 17:51
Brigitte:
Wat is het toch heerlijk oude herinneringen op te halen. Geweldig daar he? Ik was al weer een en ander vergeten, maar jij brengt de herinneringen terug.
Heel veel plezier op de boot. Ik hoop, dat je het daar net zo fijn hebt als ik het toen had.
En de Drake Passage is maar anderhalve dag, daarna kom je in rustig vaarwater. Tip: naar de horizon kijken, dat houdt je evenwichtsorgaan wat in evenwicht.
Have fun. En ik wacht op de berichten als je terug bent.
Liefs x -
22 November 2012 - 18:10
Marlies:
Hey Paooltje,
Wat klinkt het toch allemaal helemaal fantastisch! Ik verheug me nu al op je foto's en super om op deze manier op de hoogte te blijven van je belevenissen... Ff geen Ruzzle... :-( Misschien maar beter, ik blijk toch een verslavingsgevoelige te zijn. Kan Bubble Shooter ook steeds niet weg leggen. ARGH!
Hier vandaag ook lekker weer (daar daar worden we vrolijk van!) en morgen ga ik ook op de boot. Iets minder spannend dan bij jou, maar heb er wel heel veel zin in. London here we come!
Nou, wederom: heel veel plezier, geniet ervan en ik kijk uit naar je volgende verslag!
Groetjes, Marlies -
22 November 2012 - 19:32
Rob Reijersen:
Hey Paola,
wederom een leuk verhaal van jouw kant. Ik krijg meteen weer zin om voor langere tijd weg te gaan.
Toch maar de verleiding weerstaan.
Trouwens, ik mag ook niet klagen... Hier in Malaga is het ook best uit te houden, haha.
Oh ja, wat leuk dat je elke keer zo'n verslag maakt. Toch een beetje het gevoel dat ik erbij ben.
Dikke knuf en ben benieuwd naar je foto's XX, Rob -
22 November 2012 - 20:44
Alida:
Hoi hoi, fantastisch om je verhalen te lezen. Het is hier nu 22-11 20:40 uur, je bent ruim anderhalf uur onderweg naar Antarctica, ik hoop voor je dat het ziek zijn je bespaard blijft, maar het is het meer dan waard, je gaat zulke mooie plaatjes zien..... Geniet ervan en ben zo benieuwd naar je volgende verhaal. Liefs Alida. -
22 November 2012 - 22:11
Wil Blom:
Hoi Paola
Wat heb ik genoten van jouw verslag.Ik wens jou nog een fijne tijd op Antartica toe en hopelijk kom je veel dieren te zien.GENIET
Liefs Wil -
22 November 2012 - 22:11
Wil Blom:
Hoi Paola
Wat heb ik genoten van jouw verslag.Ik wens jou nog een fijne tijd op Antartica toe en hopelijk kom je veel dieren te zien.GENIET
Liefs Wil -
22 November 2012 - 22:43
Ilona:
Hey Meissie,
Wat een prachtig lang verslag. Doet mij denken aan mijn backpacken met Cees - lekker op de bonnefooi met de lonely planet en maar ontdekken en ergens zien dat je overnacht. Goed te lezen dat je na je valse start, weer helemaal aan het genieten bent. Want ben ik benieuwd van je Antartica belevenis. Een van de weinige dingen die ik nog niet heb gedaan....Goeie reis en veel liefs en knuffels, Ilona -
22 November 2012 - 23:58
Ingrid:
Ha Paola, wat een heerlijk verhaal en wat ben je aan het genieten!! Zie je helemaal gaan ha ha. ben benieuwd naar je verhalen van de bootreis. GENIET ZE!! knuffel van mij, Ingrid -
24 November 2012 - 08:46
Pieter:
Ha Paulus, Leuk dat het mooi en goed gaat met je met een heel mooi reisverslag en lekker kort ook. Haha. Is een andere vakantie dan Texel. Hier gebeuren ook vreemde dingen, Sinterklaas is in het land.
Voor de rest alles goed. Veel plezier en genieten. -
27 November 2012 - 09:38
Nicole:
Heerlijk om te lezen dat je lekker aan het genieten bent van een prachtig stukje aarde! Vond het ook heel bijzonder om uren te lopen en het gevoel te hebben helemaal alleen op de wereld te zijn. En alle weersomstandigheden komen voorbij (4 seasons in 1 day). Ben erg benieuwd naar je avonturen op Antartica! Zal vast enorm indrukwekkend zijn! Enjoy!!! Lfs, Nicole -
29 November 2012 - 21:18
Rachel Bos:
Hey Paola,
Je bent nu al een week op de boot. Ik hoop dat je het geweldig hebt, ontzettend veel gezien hebt en natuurlijk heeeeel veeeel foto`s maakt (ZIEN, ZIEN).
Ik hen voor de zekerheid voor jou ook een plekkie gereserveerd voor full on Ferry 21 dec. volgens mij ben je dan net thuis maar het zou niet de eerste keer zijn dat je gewoon meteen door gaat ;-)
Geniet ze en tot snel XXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
